Kelim ~ كليم
Kamus-ul'Alam - Kelim ~ كليم maddesi. Sayfa: 681 - Sira: 5
Kamusul Alam, Şemseddin Sami; Kamusul Alamde Kelim maddesi. osmanlıcada Kelim ne demek, Kelim anlamı manası, Kelim osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte Kelim hakkında bilgi. Arapça Kelim ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada Kelim anlamı
Kamusul Alamde - كليم Kelim maddesi. Şemseddin Sami, Kamusul Alam Ansiklopedisi
Kelim ~ كليم güncel sözlüklerde anlamı:
KELiM ::: (Kelime. C.) Kelimeler, kelâmlar, lâkırdılar.
KELiM ::: Kendine söz söylenilen, kendine hitab olunan. * Hz. Musa'nın (A.S.) bir ünvanı. * Söz söyleyen, konuşan. İkinci şahıs. * Yaralı kimse.
KELiM ::: Yaralı kimse. * Konuşulan kimse.
kelîm ::: (a. s. kilâm'dan.) : 1) söz söyleyen, konuşan. 2) i. ikinci şahıs, (bkz. : muhâtab). 3) Tûr-i Sînâ'da Cenâbıhak'la konuşması dolayısiyle Hz. Musa'nın unvanı. Sûre-i kelîm : Kur'ân'm yirminci sûresi, Tâhâ sûresi.
kelim ::: (a. i. kelime'nin c.) : lâkırkırdılar, sözler, (bkz. : kelimât). Mevsûk-ül-kelim : sözlerine inanılan. Nâfiz-ül-kelim : sözü geçer.
kelîm ::: kendisine söz söylenen.
kelîm ::: kendisine söz söylenen
kelim ::: yaralı kimse
kelîm ::: (a. s. kilâm'dan.) 1) söz söyleyen, konuşan. 2) i. ikinci şahıs, (bkz. : muhâtab). 3) Tûr-i Sînâ'da Cenâbıhak'la konuşması dolayısiyle Hz. Musa'nın unvanı. Sûre-i kelîm : Kur'ân'm yirminci sûresi, Tâhâ sûresi.
kelim ::: (a. i. kelime'nin c.) lâkırkırdılar, sözler, (bkz. : kelimât). Mevsûk-ül-kelim : sözlerine inanılan. Nâfiz-ül-kelim : sözü geçer.
KELİM :::