AKIL ::: (Bak: Akl)

akıl ::: (a. i.) : (bkz. : akl).

âkıl ::: (a. s. c. : ukalâ, âkılân, âkılûn) : akıllı kimse. [müen. âkıle].

âkıl ::: akıllı.

akıl ::: zihnin anlama ve düşünme sıfatı.

aKIL ::: Çocuk yedi yaşında âkıl olur. Yedi ile onbeş yaş arasında iken akıllı çocuk denir. (Hamza Efendi)

Âkıl olmayan çocukların bütün sözleşmeleri bâtıldır, hükümsüzdür. (İbn-i Âbidîn)

Âkıl olan bir çocuk, şeker, meyve gibi kendine yarar şey isterse ona satmak câiz değildir. Çünkü velîsi izin vermemiş demektir. Eğer, tuz, pirinç gibi evle ilgili bir şey isterse, satmak sahîh (geçerli, doğru) olur. Çünkü velîsinin izin verdiği anlaşılır. Bunun izin ile alış-veriş etmesi câizdir. Çocuk akıllı olmamış ise, velîsinin izni olsa da, alış-veriş etmesi sahîh olmaz. (Hamza Efendi)

Âkıl isen kıl namazı çün seâdet tâcıdır
Sen namazı şöyle bil ki mü'minin mîrâcıdır.

(Seâdet-i Ebediyye)

Akıl :::

1. Düşünme, anlama ve kavrama gücü, us
   Örnek: Akıl yaşta değil baştadır. Atasözü


2. Hafıza, bellek
   Örnek: Hâlâ aklımda o tufan yağmuru. C. S. Tarancı


3. Öğüt, salık verilen yol.


4. Düşünce, kanı
   Örnek: Şimdiki aklım olsaydı bu dükkânın yerine aç bir kahve! A. K. Tecer


5. us.

âkıl ::: akıllı , akıl sahibi , akıl

âkılâne ::: akıllıca

âkıl ::: ‬akıllı

âkıl ::: akıl sahibi

akıl ::: ‬akıl

akıl ::: (a. i.) (bkz. : akl).

âkıl ::: (a. s. c. : ukalâ, âkılân, âkılûn) akıllı kimse. [müen. âkıle].

âkıl ::: akıllı kemalli

âkıl ::: haddi buluğa çatmış

âkıl ::: yetkinlik yaşında olan

akıl ::: bellek, beyin, düşünce, hatır, kanı, karın, us

AKIL :::