TE'SiR ::: Bir şeyde eser ve nişane bırakma. * Vasıfları ve halleri değiştirme. * İşleme, dokuma, iz bırakma. * İçe işleme. * Kederlenme.(Esbaba te'sir-i hakiki verilmemiş. Vahdet ve celâl öyle ister. Lâkin mülk cihetinde esbab dest-i kudrete perde olmuştur. İzzet ve azamet öyle ister. Tâ, nazar-ı zâhirde, dest-i kudret mülk cihetindeki umûr-u hasise ile mübaşir görülmesin. M.)(Kevn ve vücud sahasında durup, ahval-i âleme dikkat eden adam, hadsî bir sür'atle anlar ki: Te'sir ve fâiliyet lâtif, nurani, mücerred olan şeylerin şe'ni olduğu gibi; infial, kabiliyet, teessür de maddi, kesif, cismani şeylerin hassasıdır. Evet misal olarak semadaki nur ile yerdeki şu kocaman dağa bak. O nur semâda iken ziyâsiyle yerde iş görür, faaliyettedir. O dağ ise, azametiyle beraber faaliyetsiz yerinde oturuyor. Ne bir tesiri var ve ne de bir fiili var.Ve keza, eşya arasında vukua gelen fiillerden anlaşılıyor ki, hangi bir şey lâtif, nurani ise, sebep ve fâil olmaya kesb-i liyakat eder. Kesafeti nisbetinde de infial ve müsebbebiyet mertebesine yakışıyor. Bundan anlaşılıyor ki, esbab-ı zâhiriyenin Hâlikıyla, müsebbebatın mucidi, ancak ve ancak Nur-ül-Envar, Sâni-i Ezelî'dir. M.N.)

te'sîr ::: (a. i. isr'den. c. : te'sîrât) : 1) alâmet, nişan bırakma. "2) işleme, dokunma; içe işleme. 3) kederlendirme. Serî-üt-te'sîr : çabuk te'sîr eden.

te'sîr ::: etki , iz bırakma , etkileme

te'sir ::: etkileme , bir şeyde eser ve nişane bırakma , vasıfları ve halleri değiştirme , işleme , dokuma , iz bırakma , içe işleme , kederlenme

te’sîr ::: ‬iz bırakma

te’sîr ::: etkileme

te’sîr ::: etki

te'sîr ::: (a. i. isr'den. c. : te'sîrât) 1) alâmet, nişan bırakma.

TE'SİR :::