ABA ::: Ekseriyetle yünden yapılmış, bol giyimli bir libas, elbise. (Peygamber Efendimiz de (A.S.M.) bu libası giyerlerdi.)

aBa ::: (Eb. C.) Babalar, pederler. * Mc : Mürşidler, ileri gelenler.

ABA ::: Kule.

abâ ::: (a. i.) : 1) yünden yapılmış kaba kumaş, aba. 2) bu kumaştan yapılmış bol, geniş giyecek, [mec. dervişlik, şeyhlik]. (bkz. : Âl - i abâ).

âbâ ::: (a. i. eb' in c.) : 1) babalar. 2) gök küreleri, seyyareler, gezegenler.

âbâ - i kenîsâiyye ::: kilise ileri gelenleri.

âbâ - i ulviyye ::: yüksek babalar.

âbâ ve ecdâd ::: atalar, babalar ve dedeler.

âbâ ::: babalar, atalar.

aba ::: yünden yapılmış kaba kumaş.

Aba :::

1. Abla.


2. Anne.


3. Yünün dövülmesiyle yapılan kalın ve kaba kumaş.


4. Bu kumaştan yapılmış yakasız ve uzun üstlük
   Örnek: Abanın kadri yağmurda bilinir. Atasözü


5. Bu kumaştan yapılmış olan
   Örnek: Ayağında bir aba potur vardı. R. N. Güntekin


6. Dervişlerin giydiği abadan yapılmış, önü açık hırka
   Örnek: Aba var, post var, meydanda er yok. Y. K. Beyatlı

âbâ ::: abalar , atalar , kaba yün kumaş , aba

aba ::: yünden yapılmış kaba kumaş , ekseriyetle yünden yapılmış , bol giyimli bir libas , elbise , kule

abe ::: işaret , alamet , cemaat , topluluk

abâ ::: (a. i.) 1) yünden yapılmış kaba kumaş, aba. 2) bu kumaştan yapılmış bol, geniş giyecek, [mec. dervişlik, şeyhlik]. (bkz. : Âl - i abâ).

aba ::: abla, anne, üstlük

ABA :::

ÂBÂ :::