HAcim ~ حاجب
Kamus-ul'Alam - HAcim ~ حاجب maddesi. Sayfa: 304 - Sira: 6
Kamusul Alam, Şemseddin Sami; Kamusul Alamde HAcim maddesi. osmanlıcada HAcim ne demek, HAcim anlamı manası, HAcim osmanlıca nasıl yazılır. Osmanlıca sözlükte HAcim hakkında bilgi. Arapça HAcim ne demek. Arapça osmanlıca sözlük. Farsçada HAcim anlamı
Kamusul Alamde - حاجب HAcim maddesi. Şemseddin Sami, Kamusul Alam Ansiklopedisi
HAcim ~ حاجب güncel sözlüklerde anlamı:
HACiM ::: Saldıran. Hücum eden.
HACiM ::: (Bak: Hacm)
hâcib ::: (a. i. hicâb'dan. c. : hacebe) : 1) kapıcı, perdeci, [evvelce vezirlere, âmirlere denilirdi], (bkz. : bevvâb). 2) perde, hâil. 3) (c. : .havâcib) : kaş. (bkz. : ebru),
hâcib-i bârî ::: Cebrail.
hâcib-i garbî ::: astr. kutup yıdızı aslında ephe-merides denilen bir münhanî (*eğri) çizerek hareket etmekte iken, bu eğri, astronomlarca pratik maksatlarla bir elips olarak kabul edilmiştir. Hahîkî şimal (pöle) bu elipsin büyük ve küçük çaplarının kesişme noktasından Polariş yâni Kutup yıl. dizi elipsin büyük çapının solunda bulunduğu anda ımürûr-i süfîâ'dadır. [elipsin büyük çapı Hatt-ı isti-vâ düzlemine paraleldir].
hâcib-i şarkî ::: astr. Kutup yıldızı aslında ephe-merides denilen bir münhanî (*eğri) çizerek hareket etmekte iken, bu eğri, astronomlarca pratik maksatlarla bir elips olarak kabul edilmiştir. Hahîki şimal (pöle) bu elipsin büyük ve küçük çaplarının kesişme noktasındadır. Polaris, yâni Kutup "yıldızı elipsin büyük çapının sağında bulunduğu anda mürûr-i süfîâ'dadır. [elipsin büyük çapı, Hatt-ı istiva düzlemine paraleldir].
hâcib-i yemîn ::: sağ kaş.
hâcib-i yesâr ::: sol kaş.
hacim ::: oylum, bir cismin uzayda doldurduğu boşluk.
Hacim :::
- Bir cismin uzayda doldurduğu boşluk, oylum, cirim, sıygı.
hâcib ::: kapıcı , perdedar , kaş
hacim ::: oylum , bir cismin uzayda doldurduğu boşluk , saldıran , hücum eden , (bak: hacm)
hâcib ::: kapıcı
hâcib ::: perdedar
hâcib ::: engel
hâcib ::: kaş
hâcib ::: (a. i. hicâb'dan. c. : hacebe) 1) kapıcı, perdeci, [evvelce vezirlere, âmirlere denilirdi], (bkz. : bevvâb). 2) perde, hâil. 3) (c. : .havâcib) : kaş. (bkz. : ebru),
HACİM :::